Recensie Samen van Anita Terpstra
Een boek van een Nederlandse auteur dat zich geheel in de USA afspeelt en met geheel Amerikaanse personages erin is niet iets dat vanzelfsprekend is. Nu zijn er echter een paar onderwerpen die zo typisch Amerikaans zijn dat het zich daar wel moet afspelen. Death-row, oftewel de dodencel waar ter dood veroordeelden op de uitvoering van hun vonnis wachten, is zo’n voorbeeld. In Nederland kennen wij de doodstraf (gelukkig) niet. Nu is daar al best veel over geschreven, voornamelijk legal thrillers waar (jonge) advocaten hun soms onschuldige veroordeelden proberen vrij te krijgen. Samen gaat over een ander aspect van deze gedetineerden: de aandacht en fan mail die zij toegestuurd krijgen door vrouwen. MacKenzie is zo’n vrouw; zij gaat corresponderen met Matt, een ter dood veroordeelde en gaat zelfs met hem trouwen in de gevangenis (met de directeur als ambtenaar van de burgerlijke stand).
Het boek is geschreven vanuit verschillende personages. Niet alleen MacKenzie, maar ook diverse vrouwen die ontvoerd zijn en lange tijd opgesloten zitten, worden aan het woord gelaten. Matt is veroordeeld voor de ontvoering van en moord op diverse vrouwen, maar hij heeft altijd ontkend. De auteur laat ons ook heel lang in het ongewisse over wat er precies is gebeurd. Mooi beschreven is het hoe MacKenzie na haar huwelijk met de gevangene wordt beschimpt en uitgekotst door de hele gemeenschap. Het lijkt erop alsof zij als enige in zijn onschuld geloofd en iedereen om haar heen zijn oordeel klaar heeft. Zij wordt gewoon een soort paria in haar eigen woon en werk plaats. Ze wordt belaagd en zelfs gechanteerd door gevangenisbewakers en politie. Prachtig beschreven hoe een mens in de gevangenis weerloos is en aan de willekeur overgeleverd. Je begrijpt MacKenzie niet, maar hebt als lezer wel sympathie voor haar moeilijke keuze en de consequenties daarvan.
Gruwelijk is het leven beschreven van de vrouwen die “ergens onder de grond” gevangen worden gehouden. Als een van de vrouwen zwanger raakt ten gevolge van de verkrachtingen, gaat de ontvoerder zo ver dat hij een verpleegster kidnapt om bij de bevalling te helpen. Juist deze vrouw weet te ontsnappen. Ondanks dat ze haar ontvoerder niet gezien heeft, wijst ze toch Matt aan die daarop veroordeeld wordt.
Samen vind ik een zeer spannend, origineel boek met een boeiend onderwerp, goed geschreven. Het einde is, hoewel erg spannend, niet het beste deel. Maar een boek dat zo goed is dat je aan het eind nog alle kanten op kan (en die je als lezer allemaal zou pikken!) is een geweldige leeservaring.